مقدمه: ایجاد استئواینتگریشن پس از کاشت ایمپلنت به 3 تا 6 ماه زمان نیاز دارد در حالی که بیماران تمایل به بارگذاری زود هنگام ایمپلنت دارند. استانداردی معین برای تعیین مقدار دانسیته استخوان، نیروی پیچشی نهایی Insertion Torque (IT) و ثبات اولیه ایمپلنت وجود ندارد تا بتوان بر اساس ارتباط بین سه شاخص فوق زمان بارگذاری را مشخص نمود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین IT و ثبات اولیه (RFA) و دانسیته استخوان در ایمپلنت های پیچی شکل بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 18 نفر از بیمارانی که جهت کاشت ایمپلنت سیستم ITI مراجعه نمودند پس از اخذ رضایت نامه انتخاب شدند. قبل از عمل جراحی مقدار دانسیته استخوان فک آن ها از طریق انجام رادیوگرافی دیجیتال تعیین شد و بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت،RFA و IT نیز اندازه گیری گردید. تعداد 55 ایمپلنت ITI از مجموع 62 ITI مورد استفاده به طول 12 میلی متر و قطر 4.1 میلی متر مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس آمار بدست آمده از طریق نرم افزار SPSS .و آزمون آماری پیرسون در سطح معنی داری 0.95 ارزیابی شد.یافته ها: ارتباط بین IT و RFA و دانسیته استخوان معنی دار بود. آزمون پیرسون ضریب همبستگی بین سه شاخص را از 0.872 تا 0.784 نشان داد که بیان کننده ارتباط قوی شاخص های تحت بررسی می باشد. میانگین دانسیته برابر 1.468±0.042 گرم بر سانتی متر مربع و میانگین RFA برابر ISQ 66.01±2.2بدست آمد و میانگین Insertion Torque برابر 34.62±3.33 نیوتن بر سانتی متر بدست آمد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر بین سه پارامتر IT و RFA و دانسیته استخوان ارتباط وجود دارد.

هدف اصلی این تحقیق، ارائه نتایج آزمایشگاهی و مدلی تئوری است که اثر مواد تعلیق شکن در شکسته شدن امولسیون آب در نفت را نشان دهد. به عبارتی گروهی از مواد فعال سطحی در نظر گرفته شده است و نحوه عملکرد آنها به عنوان ماده تعلیق شکن در شکستن امولسیون نفت خام توسط آزمایش بطری بررسی شده است. به همین منظور، با استفاده از شباهت رفتار مواد فعال سطحی در جذب شدن بین دو فاز آب و نفت با فرآیند جذب سطحی مولکول های گاز بر روی سطح جامد، رابطه ای بر اساس خطوط همدمای جذب لانگمویر جهت ارتباط کشش بین سطحی دو فاز آب و نفت در امولسیون به غلظت تعلیق شکن، توسعه داده شده است. سپس بر اساس مدل توسعه داده شده، تابع فرکانس برخورد قطرات در معادلات موازنه جمعیت تصحیح شده است به نحوی که تاثیر مواد تعلیق شکن در به هم چسبیدن قطرات آب لحاظ شود. با توجه به این که مدل توسعه داده شده دارای تعدادی پارامتر تنظیم شدنی است که برای محاسبه آن ها نیاز به داده های تجربی می باشد، گروهی از مواد فعال سطحی در نظر گرفته شده است و نحوه عملکرد آن ها به عنوان ماده تعلیق شکن در شکستن امولسیون نفت خام توسط آزمایش بطری، مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه نتایج تجربی بازده جداسازی آب از نفت خام با نتایج حاصل از شبیه سازی به وسیله معادله موازنه جمعیت، حاکی از این است که مدل توسعه داده شده، به خوبی مقادیر داده های آزمایشگاهی را در غلظت های مختلف پیش بینی می کند.